ارتفاع این شهرستان از سطح دریا ۹۹۵ متر و دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد وسعت این شهرستان ۲۰۰۰۰ کیلومتر مربع است که از نظر مقدار وسعت دومین شهرستان استان یزد می باشد، جمعیت این شهرستان بر اساس آخرین سر شماری عمومی کشور(سال ۱۳۸۵) ۳۰٬۸۶۷ نفر می باشد.
محصولات کشاورزی این منطقه خرما، پسته، روناس، گندم، انار و صنایع دستی آن شامل قالی، پادری، حصیر، بادبزن و از مناطق دیدنی و تاریخی این شهر می توان به آستانه متبرکه امام زاده عبد الله بن موسی بن جعفر علیه السلام(قرن چهارم هجری)، مسجد جامع (۵۳۷هجری)، مدرسه علمیه، تپه های کهن قاضی میر جعفر، قلعه باقر آباد و ارگ عبدالرضا خان اشاره کرد.
از شخصیتهای دینی، سیاسی و فرهنگی بافق می توان به حاج شیخ محمد تقی بافقی، علی بن شاه محمود بافقی، مولف کتاب منهاج الفلاح (۷۴۰ ه ق) مفیدی بافقی صاحب کتاب جامع مفیدی و کمال الدین محمد وحشی بافقی سراینده ۵ منظومه(خلدبرین، فرهاد و شیرین، ناظر و منظور، قسمت نامه و دیوان اشعار(۹۹۱ ه.ق) و محمد تقی خان بافقی و عبد الرضا خان بافقی که در اواخر عهد افشاریه و دوران زندیه در یزد به حکومت رسیدند و باغ خان، بازارخان، مسجد و مدرسه خان در یزد از یادگارهای زمان آنهاست، پیرامون معنی و مفهوم کلمه «بافق» در فرهنگها چیزی دیده نشده است. عده ای می گویند اسم این شهر در اصل بافقه بوده است یعنی جایی که فقه می دانستند یا فقیه زیاد داشته است یا به گفته استرانج که معتقد است چون دو محل به نام بافت و (بافد،بافق) وجود داشته و هر دو جز منطقه کرمان بوده برای عدم اشتباه یکی را بافت و دیگری را بافق گفته اند.
عقیده دیگر این است که واژه(Baftak) ماخوذ از کلمه بافته و به معنی پادری می باشد که یکی از صنایع دستی شهر بوده و از لیف خرما تهیه می شود، کم کم حرف «ت» از آن حذف شده و بافک(Bafagh) کاربرد پیدا کرده است و به دلیل نزدیک بودن مخرج تلفظ حرف«ک» و «ق» به جای بافک، بافق و سپس بافق(با سکون حرف ق)